Telepathisch contact met het paard Saffier van Simone Bosgra

Simone verteld wat de communicatie haar heeft gebracht:
De communicatie heeft mij meer inzicht gegeven in hoe Saffier het rijden ervaart en wat zijn angsten en verlangens zijn. Die komen heel mooi overeen met die van mij dus voel dat het aan mij is om daar mee aan de gang te gaan.

De vragen van Simone aan Saffier:
Saffier, bijna 9 jaar, ruin
Communicatie van 14:35 uur tot 15.33 uur

Heb hem net gelongeerd met dualactiverung oefeningen en toen liep hij goed. Dat zou dus in kunnen houden dat het met rijden te maken heeft dat hij kreupel loopt. Het lijkt wel wat teugelkreupel.

Saffier wordt 9 in juli.

1) Heeft Saffier fysiek ergens last van? Zo ja, wat is de oorzaak hiervan?

2) Heeft hij last van het zadel?

3) Is het voor hem fysiek als mentaal oké dat zowel Yme als ik op hem rijd en we soms allebei op dezelfde dag op hem rijden?

4) Wat is de reden dat hij niet zo voorwaarts is?

5) Wat heeft hij nodig fysiek, emotioneel en mentaal?

6) Wat wil hij zelf aan mij en Yme vertellen?

Ben heel benieuwd.

Bedankt,

Simone

Als ik kijk naar Saffier’s foto’s wordt ik getroffen door zijn kracht en zijn wijsheid. Er lijkt ook iets van uitdaging in te zitten: “Kom maar op, laat maar eens kijken wat jij kan met mij, wat je werkelijk wilt leren.” Hij voelt vrij. Bij de foto met het touw om zijn hals, voelt het touw zelfs als te veel controle. “Wil je dan wel gereden worden, met zadel en hoofdstel, dat is nog veel meer, dan alleen een touw.” “Het kan heel vrij voelen terwijl er van alles op mijn lichaam zit. Als we echt samen aan het werk zijn. Werken wil ik wel weet je. Lekker voelen hoe sterk ik ben, hoeveel 1 pk is. Ik ben sterk en in de bloei van mijn leven. Met Yme wil ik het spel voelen, met jou de kracht, dat kan je, ik weet het zeker.” Hij weet wel dat hij een beetje voorzichtig moet zijn met Yme, omdat hij rijtechnisch niet zoveel in huis heeft. Als hij teveel op gaat in het spel vergeet hij dat soms even. Waar het voor hem echt vrij voelt moet hij wat op de rem trappen voor de veiligheid van Yme. Bij jou is dat zo met de kracht. Als hij al zijn kracht zou laten zien, kom jij in je angst. Het is dus nogal opletten geblazen voor hem, hij kan zich niet helemaal laten gaan.

Op de foto met het touw om zijn hals, lijkt zijn achterhand te klein bij de rest van zijn lichaam. Is hij zich onvoldoende bewust van zijn achterhand? Kan zijn bekken wel voldoende kantelen? Zijn voorbeen lijkt onvoldoende naar voren te kunnen bewegen. Het voelt daar iets geblokkeerd in zijn rechter schouder, rib, CTO?

1) Heeft Saffier fysiek ergens last van? Zo ja, wat is de oorzaak hiervan?

Zoals ik hierboven al beschreef vind hij het wel moeilijk om met jullie rekening te houden. Hij durft niet echt vrijuit te bewegen, bang dat hij zichzelf hierin zal verliezen en het jullie te moeilijk zal maken. Hij zet zich dan vast in zijn lichaam. Aan de longe voelt hij die verantwoording niet, voelt hij zich vrijer. Het lijkt hem heerlijk als hij vanuit vrijheid kan bewegen tijdens het rijden. Dat er iemand op hem past in plaats van dat hij op “zijn” mensen moet passen. Af en toe is het er wel, maar hij wordt er zelf een beetje bang van… Het voelt alsof hij altijd met veel controle gereden is geweest. Hij kent het gevoel van bewegen in vrijheid met iemand op zijn rug niet, maar verlangt daar wel naar. Als er al iets fysiek, zal het niet groot zijn. In ieder geval voor hem niet belangrijk genoeg om het er over te hebben.

2) Heeft hij last van het zadel?

Het lijkt hem vooraan iets te belemmeren. Waar het zadel vanuit de voorboom zijn lichaam raakt. Het lijkt bij zijn ellebogen nog wel prettiger te kunnen. Als ik hem vergelijk in beweging zonder iets naar met zadel zonder ruiter, vallen de ellebogen het meest op. Met ruiter er op valt het punt waar het zadel vanuit de voorboom zijn lichaam raakt het meest op en dan zijn ellebogen. Het kan mooier, maar is niet heel vervelend en misschien wel onontkoombaar met een zadel op je rug…

3) Is het voor hem fysiek als mentaal oké dat zowel Yme als ik op hem rijd en we soms allebei op dezelfde dag op hem rijden?

“Er is een duidelijk verschil in hoe en wie jullie zijn en hoe jullie rijden, dat maakt het overzichtelijk en duidelijk. Twee keer op een dag kan dan prima.” Het is niet zozeer het fysieke aspect, maar meer het oppassen voor jullie wat het “zwaar” maakt, dat vraagt veel van hem. Liefst de een ’s ochtends en de ander later op de dag. Een keer na elkaar kan wel, maar liever niet te vaak.

4) Wat is de reden dat hij niet zo voorwaarts is?

“Ik kan prima voorwaarts zijn, maar ik weet niet of jullie dat echt willen, want dan voel je ook mijn kracht en ik moet op jullie passen he…?!” Ik vraag hem of dat in het verleden een punt is geweest, omdat hij er steeds op terug komt dat hij op jullie moet passen. Hij laat mij beelden zien van dat hij echt een heel heftig paard was en mensen bij bosjes van hem af vielen en ook flink gewond raakte. Hij is bang geworden voor zijn eigen kracht. Het kan ook zijn dat dat niet echt gebeurd is, maar dat dat zijn angst is. “Mensen zijn zulke kwetsbare dieren he…?!”

5) Wat heeft hij nodig fysiek, emotioneel en mentaal?

“Ik zou het heerlijk vinden als ik in alle vrijheid en met al mijn kracht zou kunnen werken/trainen! Ik voel het soms heel even als we werken aan voorwaarts in de draf op het randje van de galop, dat voelt voor mij net zo heerlijk als voor jullie! Alleen ik moet oppassen he…” Eerst voel ik hoe blij hij wordt om zo te trainen en dan stort dat weer in omdat hij moet oppassen… “Hoe zou het voor je zijn als Yme en Simone gaan oppassen? Als zij aangeven wanneer je die kracht en dat gevoel van vrijheid kunt inzetten en wanneer niet?” Hij is verbaasd… “Kan dat…???!! Dat zou zooooo heerlijk zijn….!!!” Er valt een last van zijn schouders bij die gedachte.

Je kunt bijvoorbeeld met hem afspreken dat als je hem lange teugel geeft het weer even klaar is, dat er dan rust is en dat als je de teugel oppakt en bijvoorbeeld iets zegt/denkt van: “Kom, daar gaan we!” hij die kracht weer mag inzetten.

6) Wat wil hij zelf aan mij en Yme vertellen?

“Heb ik nog niet genoeg verteld…? Ik ben natuurlijk hartstikke gek met jullie!! Daarom ben ik ook zo voorzichtig. Ik wil graag bij jullie blijven ;-)!” Hij heeft wel de conclusie getrokken dat als hij “moeilijk” is voor mensen ze zich van hem afkeren. “Verder weten jullie al heel veel van wat ik bij jullie boven haal en waar voor jullie nog stukken zijn om aan te werken. Je kunt je als paard toch geen betere mensen wensen…??!!”