Cavaleiro: trailer laden, grondwerk, longeren, werk aan de hand en rijden op een onbekende locatie!

Bedankt!

Als eerste wil ik een aantal mensen bedanken, want hoe Cavaleiro nu is komt zeker ook omdat ik een team om mij heen heb die zo fijn met paarden werken!! Emma Blijdenstein heeft hem behandeld, Marco Krul doet zijn hoeven, Giny Kasemir heeft het zadel gepast. Verder heb ik les gehad van Eef Veenstra en Anna de Winter om nog wat inzicht te krijgen in waarom hij doet hoe hij doet en hoe daar op te reageren. En last but not least Loes Dekker, die mij de link doorstuurde waarin hij te koop werd aangeboden. Ook heeft Loes zijn papieren nagekeken, de fokker opgezocht en zijn bloedlijnen bekeken. Cavaleiro is een Lusitano van goede kom af ;-)!

Onbekende locatie

Twee dagen geleden gaf ik les op een mooie stal in Klazienaveen van Margrit Mensen. Toen ik daar weg ging zag ik een briefje hangen dat de bak te huur is. “Kan ik a.s. woensdag bij je komen met mijn Lusitano?” vraag ik aan Margrit. “Jazeker!”, zegt Margrit. “Overdag is het hier meestal erg stil.” Vlak voordat ik weg wil krijg ik een bericht van Robbin: “Het spijt mij, maar ik ben wat later om de paarden te verzorgen.” Oeps… ik had gedacht dat hij wel even kon helpen met de stang achter Cavaleiro doen. Cavaleiro gaat prima de trailer op, maar loopt nog niet voor mij uit. Gelukkig kan ik met mijn lange touw buiten om de trailer lopen en dan de stang achter hem dicht doen. En zodoende rij ik even later met Cavaleiro naar Klazienaveen. Van iedere bocht, stoplicht of drempel die er aan komt maak ik een plaatje en een bijpassend gevoel en stuur dat door naar Cavaleiro. Met goed resultaat: als we aankomen blijkt dat hij niet heeft gemest tijdens de rit!

In de bak

Als ik in de bak kom met wat spullen is er een andere combinatie aan het rijden. We overleggen even hoe we zo kunnen werken dat het voor beide goed voelt. Ik haal Cavaleiro van de trailer en neem hem mee naar de bak. Hij doet het super en is eigenlijk van begin af aan heel rustig! Ik werk op een soort gelijke manier als thuis: wat grondwerk, longeren, werk aan de hand en dan rijden…??? Zal hij zo goed voelen dat dat kan???
We beginnen bij het begin. We lopen samen wat door de bak om een beetje te landen. Als snel voelt hij heel rustig aan. Zijn hoofd is laag en hij loopt in een constant rustig, maar actief tempo. Ik ben echt verbaasd, hij voelt zo super. Ik doe de deken in etappes af. Het lijkt er op dat het wel in één keer kan, maar ik neem geen risico. Ook aan de longe loopt hij rustig in een constant tempo. Hier merk ik wel dat hij zijn hoofd niet helemaal durft te laten zakken, ondanks dat ik zijn onbalans corrigeer. Hij maakt kort een beweging alsof hij voorwaarts neerwaarts wil gaan en doet zijn hoofd dan weer wat hoger.
Als ik het hoofdstel om doe staat hij gewoon even los. Hij blijft netjes bij mij met zijn hals horizontaal, zijn oog blijft knipperen, zijn kin is ontspannen. We doen wat werk aan de hand. Hij reageert heel licht geïrriteerd als ik hem op zijn rechter schouder aan raak. Ik maak er meteen een patroon van en dan is het o.k..
We gaan met het zadel aan de slag. Eerst pak ik het dekje en wrijf dat over zijn hals en schouder. Cavaleiro is echt zo chill vandaag!! Ik beloon hem veel en geef veel rust pauzes tussen door, zodat hij alles kan verwerken. Het dekje gaat op zijn rug. Nog een beetje wapperen, maar het is echt o.k.. Op het zadel geeft hij een licht geïrriteerde reactie, maar na een paar keer bewegen, in een patroon, mag het zadel er op. De singel mag ook. Ik singel licht aan en loop dan een rondje met hem. Nog een beetje aansingelen en zo stukje bij beetje is alles klaar om te rijden! Gelukkig heb ik een opstap meegenomen. “Wat denk je er van, mooie man. Zullen we een stukje rijden?”, vraag ik aan Cavaleiro. Hij staat ontspannen naast de opstap.

Rijden!

Cavaleiro voelt echt super aan, dus ik stap op. “Jeetje!”, zegt een stemmetje in mijn hoofd, “Dit is toch onvoorstelbaar!!” De tweede keer rijden, en dan nog wel in een onbekende bak!!” Mijn hart jubelt! Wat een fijn paard!!! Dan vermaan ik mijzelf en kom weer terug op aarde om Cavaleiro te helpen. Ik vraag hem net als gisteren om weg te stappen op een geluidje en zijwaarts vragen met de teugel. Na twee keer vragen stapt hij door in een rustig tempo op de grote volte. Ik haal hem, met een half lange teugel, van de schouder af waar nodig, zodat hij fijn in balans kan lopen. Hij loopt voorwaarts neerwaarts. Zijn stap voelt nu zeker en los in zijn rug. Na een paar voltes op beide handen gereden te hebben besluit ik te stoppen. Een jonge vrouw die aan de kant heeft staan kijken vraagt: “Waarom heb je alles op deze manier opgebouwd en waarom stap je nu al af?” “Hij had nogal wat reserve naar mensen en wat die mensen dan van hem willen én het is de tweede keer dat ik op hem rij!”, zeg ik. Ze kijkt heel verbaasd en zegt: “Dat had ik echt niet gedacht!!”

Werk aan de hand en rijden voor publiek

We zijn er klaar voor. Komende zaterdag geven we een demo werk aan de hand bij de open dag voor de Revalidatie opleiding van Equicare-plus, waar ik als docent aan verbonden ben. Het weekend daarna rijden we mee in de clinic van Francisco Bessa de Carvalho. Ik heb er nu wel vertrouwen in dat dat allemaal gaat lukken!

Toetje!!

Aan het eind van de middag loop ik de paddock nog even in. Robbin heeft de hooibakken net allemaal bijgevuld en de paarden staan lekker te eten. Cavaleiro komt uit zichzelf naar mij toe en laat zich voor het eerst sinds hij hier is uitgebreid kroelen en staat er zichtbaar van te genieten! Ik krijg sterk de indruk dat het uitje van vandaag onze verstandhouding echt heel veel goed heeft gedaan!!