Vienna’s voorbereiding op de operatie
Het enige wat ik graag wil is dat je haar gerust stelt en vertelt wat er gaat gebeuren. Dat ze weet dat t goed is met de kudde en met mij en dat we er voor haar zijn. Ze moet nog minimaal 5 dagen blijven maar dat kan ook nog meer worden maar ze gaat naar huis als het been voldoende genezen is om thuis verder verpleegd te worden.
Dat ze daar in goede handen en veilig is en dat ze de artsen hun werk laat doen incl de vervelende prikken in de hals ader hoofd en hals ontspannen breng dat maar iets naar beneden
Zou je haar willen vertellen dat ze morgen geopereerd wordt en dat ze moet vasten, s ochtends al een roesje krijgt en klaar gemaakt wordt voor de chirurgische ingreep. Ze dient rustig te blijven en t te ondergaan. Ze zal dan naar een operatiekamer gebracht worden en dan onder narcose worden gebracht en ze gaat dan slapen en voelt er verder niets van. Het veulen blijft ongedeerd door de narcose.
Erg belangrijk is dat ze rustig blijft liggen als ze uit de narcose komt. Eerst gevoel in haar lijf en haar benen krijgen. Als ze dat heeft en t voelt goed dan rustig en voorzichtig gaan staan anders vooral blijven liggen het is daar veilig. Ze zal gedesoriënteerd zijn maar dat zal snel terug komen en ze zal snel weer zichzelf zijn. Ze zal zodra ze goed staat weer naar haar box mogen naar haar lieve buurvrouw. Goed contact houden met t lichaam en t veulen voor de genezing.
Goed eten ruwvoer en vooral drinken om de toxische stoffen uit te spoelen,
Vraag wat ik nog voor haar kan doen of misschien wil ze nog iets tegen mij zeggen….Vanmiddag ben ik bij haar om haar lekker te borstelen en te knuffelen.
Paard: Vienna, merrie 12 jaar, 6 maanden drachtig, heeft met haar hoef klem gezeten tussen de boxwand… 2 strekpezen door, griffelbeentje gebroken (wordt operatief verwijderd), zoveel huid weg dat het been niet te hechten is. Ze wordt morgen geopereerd.
Eigenaresse: Sabina
Ik vraag hoe het met haar is. Ze begint niet over haar been, maar over het feit dat ze drachtig is… Ze vindt het geweldig, wil geen rijpaard zijn, maar veulentjes krijgen!! Je mag best af en toe op haar rug zitten hoor, maar dat is niet mijn doel hier op aarde. Ze vindt het leuk om haar veulen te “delen” met de andere in de kudde. “Samen opvoeden, dat is goed voor het veulen” zegt ze. Ik zie ze met elkaar spelen en ik voel het plezier dat ze samen hebben. Het veulen zal voor iedereen het leven luchtiger, vrolijker en lichter maken. Een klein clowntje, dat jou ook erg blij zal maken. Dat is het beeld dat ze mij stuurt. Ze kijkt liefdevol van een afstandje als jij en het veulen contact maken.
“Zullen we het over je been hebben?” Ze vindt het niet zo nodig. Ik roep haar tot de orde, zeg dat haar herstel belangrijk is als ze veulens wil krijgen. Zo had ze het nog niet gezien…, ze is één en al oor. “Het gaat om jou en je herstel.” zeg ik. “Er wordt erg veel van je gehouden.” “Hmmm, dat weet ik.” zegt ze zelf voldaan. “Alles wordt in het werk gesteld om je te helpen goed te herstellen, als je dat wilt.” Ik vraag nog een keer of ze het over haar been wil hebben. Ze doet er nog steeds een beetje luchtig over. “Snap je dat het van belang is om dat been te kunnen gebruiken als je nog even verder wilt hier op aarde?” Dat maakt indruk… “Dat met die veulens komt denk ik wel. Ik zal het doorgeven aan Sabina.” Nu eerst je focus richten op het herstel van je been. Ze is nu niet meer zo vrolijk, maar wel realistischer.
Ik lees je mail door en voel dat ze “mee leest”. Ik leg de 5 dagen blijven uit door haar te laten zien dat het 5 keer licht en donker wordt. Het kan zijn dat het meer wordt… “Dat is wel lang…,” zegt ze.
Ja, in goede handen, maar ze houden niet van mij, niet zoals Sabina. Nee dat klopt, het is hun werk en het kan zijn dat ze niet van hart tot hart voelen hoe het met je is. “Ze doen wel hun best hoor” vergoeilijkt ze hen. “Als je dat maar kunt zien, dat is belangrijk.” “Ze doen een beetje automatisch hun werk, alsof ik een onderwerp ben i.p.v. een persoonlijkheid. Ja, ik weet het, het voelt wat afstandelijk he? Dit snapt ze niet helemaal. “Je kunt toch beter genezen als je hart er bij is…?” Ik”Ik denk dat ze dat niet geleerd hebben. Sterker nog ik denk juist dat ze geleerd hebben om het wat afstandelijk te doen, zodat er geen emoties mee spelen.” “Wat is er mis met emoties…???” “Niks hoor, maar het wordt gezien als “niet professioneel” als je in die emototies terecht komt. “Raar!!! Het zou juist makkelijker zijn om alles toe te laten als hun gevoel er bij zat…, maar ik doe mijn best hoor!! Dat heb ik aan Sabina beloofd. Ze heeft mij dat heel duidelijk gemaakt. Jeetje zeg, zo streng was ze nog nooit… Heel indrukwekkend!!” “Kun je je hals ontspannen naar beneden brengen als ze je prikken?” “Dat is wel zo totaal tegen mijn reflex in…! “Dan zie ik haar op haar tanden bijten en toch laag blijven. Ik laat haar voelen dat ze dan op het moment van prikken kan ontspannen en dat de prik dan minder zeer doet. Ze voelt mee en is verbaasd dat het werk en ook benieuwd. Ze wil het proberen.
“Vasten???!!!” Als in “Ben je niet goed bij je hoofd…???!!!” Ik leg haar uit dat het nodig is voor de narcose, dat het echt! niet anders kan. Hhmmm, ze laat mij voelen hoe heel haar lijf hierop protesteert. “Ik snap het en ik vind het echt akelig voor je dat het zo zal voelen…! Je overleeft het wel hoor!” Het scheelt dat ik dat aan haar laat weten. Het voelt zo als een oerdrang om te eten… “Zeg maar tegen jezelf dat je het zult overleven, als je het er moeilijk mee hebt morgen.” Ik voel dat ze nu meer gerust gesteld is. De paniek slaat om naar berusting. Als ik vertel over het roesje voel ik dat het een gevoel van onveiligheid geeft om duf te zijn. “Dat voelt wel akelig he? Scheelt het als ik je vertel dat je daar echt veilig bent?” Ze laat mij horen dat daar soms vreemde geluiden zijn die ze niet kan plaatsen. Dat zet als het ware haar alarm aan. “Dat is prima hoor, dat je alarm daar van aan gaat. Je bent een paard en reageert ook als paard, heel gewoon. Kun je jezelf in tweede instantie helpen door te voelen dat je veilig bent?” Hier voel ik dat ze je steun nodig heeft. “Als het lijntje met Sabina er is, kan ik het.” “Sabina zal er voor je zijn!!” Ze is geemotioneerd door zoveel toewijding van jouw kant. “Ik weet wel dat ze van mij houdt hoor, maar zoveel…!!” Als ik het heb over het rustig blijven en het ondergaan, voel ik een soort golf beweging in haar. Haar vluchtinstinct wat gaat werken en haar verstand die haar weer rustig maakt. Ik moet denken aan een Lemniscaat, 8 vorm. Als je dat figuur volgt ga je steeds van rechts naar links, dat zorgt er voor dat gevoel en verstand met elkaar blijven communiceren. “Dat helpt.” zegt ze. “Dat beeld zal ik oproepen als het moeilijk is. Dat en het lijntje met Sabina sleept mij er wel door.” Het moment van echt in slaap vallen en door haar benen gaan lijkt het moeilijkste moment. “Ik kan mij voorstellen dat het afschuwelijk voelt, alsof je alle controle verliest…” “Ja, zo is het.” zegt ze. Ik voel ook hoe ze op dat moment haar veulen wil beschermen. Ik laat haar het lemniscaat weer zien en dat ze dat kan toepassen voor haarzelf en het veulen. Ik voel wel onrust bij het veulen. Ze voelt de stress. “Wat vervelend dat het zo voelt voor je.” zeg ik tegen het veulen. Ik voel hoe klein en kwetsbaar ze is. Ik laat haar voelen dat iedereen het goed met haar voor heeft en haar probeert te beschermen. Dat scheelt een stuk!
Ik voel dat ze meteen wil bewegen als ze ook maar een beetje bij komt. “Het is een reflex he”, zeg ze. “Is niet eenvoudig om te onderdrukken”. Ik laat haar weer weten dat ik mee voel met haar en snap dat het een hele uitdaging is. Het lemniscaat kan haar en het veulen ook hier weer helpen en natuurlijk het lijntje met Sabina. Ze hoopt wel dat er dan iemand is die haar lief toespreekt en echt met haar mee voelt, dat zou zoveel schelen… Is dat te regelen? Kun je dat door geven? Kun je Vienna als je haar weer ziet, TTEAM geven of iets anders om zich te ontspannen en haar lijf weer goed te voelen. Het voelt alsof de peesplaten verkrampt zijn, ook om de baarmoeder. Niet erg, maar ongemakkelijk. Misschien kan Marjorie Westerhof wat voor haar doen of je tips geven, collegae van Emma. Marjorie is osteopaat en werkt denk ik meer op de peesplaten dan Emma, maar dat kun je checken. Ik voel dat Vienna dorst heeft na de operatie, natuurlijk ook zin om te eten ;-).
Je doet al zoveel…!!! Fijnn dat je er was vanmiddag. Ik zie jou als een moeder die haar kind toespreekt en Vienna staat met haar handen op haar rug naar de grond te kijken en te luisteren en ja te knikken “Ik zal echt mijn best doen hoor!!” zegt Vienna. Lijntje is fijn en als je iemand kunt regelen die met haar hart er bij is zou heerlijk zijn!! Als ik inzoem op de lieve buurvrouw voelt het als “we zitten in het zelfde schuitje” dat geeft steun. Zoals wild vreemde mensen in een ziekenhuis contact met elkaar maken, omdat ze hetzelfde lot hebben op dat moment.
Als ik vraag wat ze wil zeggen, voelt het heel warm enliefdevol. Ik laat haar zien dat als het goed gaat, dat ze snel weer naar huis kan. Dat voelt vertrouwd en daar zal ze sneller beter zijn. Ik voel haar ontspannen thuis en ook dat ze dan weer volop kan genieten van het veulentje.
